Polna Corner przy Polnej 40

Jeszcze w latach siedemdziesiątych ulica Waryńskiego ślepo kończyła się na skrzyżowaniu z Nowowiejską. Po oddaniu Trasy Łazienkowskiej postanowiono wybudować ulicę równoległą do ulicy Marszałkowskiej i ruch rozdzielić na dwa kierunki. Ulicą Marszałkowską poprowadzono ruch w kierunku centrum. W przeciwną stronę samochody skierowano nowo zbudowaną ulicą Waryńskiego. Żeby uruchomić nową trasę trzeba było rozebrać kilka budynków. Ślady po rozbiórkach widoczne są do dziś. Jadąc ulicą Waryńskiego widoczne jest podwórze kamienicy przy ulicy Polna 40, które zostało odsłonięte właśnie w czasie tamtej budowy. Kamienica ta była pod baczną uwagą w czasie budowy stacji metra Politechnika, która przebiega poniżej jej fundamentów. Jeszcze dziś można zobaczyć metalowe ściągi, którymi został budynek zabezpieczony. Adres ten dobrze jest znany miłośnikom twórczości Marii Dąbrowskiej. Od podwórza prowadziło wejście do muzeum Marii Dąbrowskiej. Muzeum zostało urządzone w mieszkaniu pisarki. Na czas rozpoczętej niedawno budowy zostało przeniesione na Stare Miasto do dawnej kawiarni Literackiej. Wróci na swoje miejsce po zakończeniu budowy.

Powstający projekt obejmuje rewaloryzację przedwojennych budynków i budowę nowego obiektu usytuowanego równolegle do ulicy Waryńskiego i stacji metra Politechnika. Nowy obiekt o dziewięciu kondygnacjach naziemnych i trzech poziomach podziemnych garaży będzie pełnił funkcję biurowo-usługową. Przed realizacją wykopu fundamenty starych kamienic zabezpieczono metodą jet grouting. W następnym etapie wykonano ścianę szczelinową obniżoną o 8 metrów w stosunku do poziomu posadowienie nowego budynku. W podłożu pod gruntami nasypowymi występują piaski drobne przewarstwione piaskami gliniastymi, glinami, a także pyłami. Warstwy te zalegają do głębokości 9.70-12.30 m ppt i przykrywają półzwarte iły warwowe. Pod iłami znajdują się gliny piaszczyste i pylaste. Woda gruntowa występowała na różnych poziomach od 4.10 do 11.20 m ppt. Stabilizacja zwierciadła zachodziła na rzędnych 30.60÷31.35 m np. „0” Wisły. Drugi poziom wodonośny stabilizował się na rzędnej 26.40 m np. „0” Wisły.

Zaprojektowano posadowienie na płycie fundamentowej grubości 80 cm posadowionej na rzędnej 25.65 m np. „0” Wisły. Na tej głębokości występują iły warwowe i zagęszczone piaski drobne. Na podobnej głębokości (25.80 m) znajduje się peron stacji metro Politechnika.

Stateczność ściany szczelinowej grubości 0,80 metra zapewnia zastosowana metoda stropowa. W miejscu gdzie przebiega rampa zjazdowa zastosowano rozpory.

Znajdujące się wokół budynku obiekty są cały czas monitorowane geodezyjnie. Po wykonaniu wykopu główka szyny na skutek odprężenia gruntu podniosła się o 2 mm. Takie przemieszczenie dopuszcza wykonane opracowanie dotyczące wpływu budowy na stację metra Politechnika. Monitoringiem poza stacją objęte są kamienice Polna 40, 42 i 44.

Na budowie trwają roboty ziemne. W czasie przygotowania tekstu miały się ku końcowi. W wykopie odsłonięte zostały iły warwowe. Ich stan nie budzi obaw. Na szczęście, bo właśnie te iły warwowe były przyczyną awarii, która miała miejsce na budowie torów ostawczych ze stacji metra. Tory ostawcze znajdują się na Polu Mokotowskim po przeciwnej stronie Trasy Łazienkowskiej. Awaria wydarzyła się w Niedzielę Wielkanocną w 1987 roku. Wykop zabezpieczony był kotwioną ścianą berlińską. Na odcinku około 20 metrów ścianka utraciła stateczność. Wykonane po awarii badania uzupełniające wykazały że na odcinku, na którym miała miejsce awaria w poziomie zakotwienia znajdowały się iły warwowe. Kotwy zaprojektowano nie uwzględniając ich obecności. Parametry iłów były słabsze od założonych. Szczęśliwie awaria miała miejsce w dniu gdy budowa była nieczynna.

Na potrzeby nowego budynku z warstwy iłów pobrano próby NNS i przeprowadzono całą serię zaawansowanych badań wytrzymałościowych. Uzyskano wiarygodne parametry, które pozwoliły na bezpieczne zaprojektowanie posadowienia i obudowy wykopu.

Budowę wzorowo prowadzi znana warszawska firma Modzelewski i Rodek. Ściany szczelinowe wykonała firma Soletanche.

Maria Dąbrowska w mieszkaniu przy Polnej napisała opowiadanie „Tu zaszła zmiana”. Opisuje w nim zmiany, które obserwuje patrząc na świat z okna swojego mieszkania. Ciekawe jak wyglądałoby to opowiadanie gdyby pisarka widziała zmiany, które teraz następują.