Cmentarze

Ten rodzaj inwestycji nie pojawia się tak często jak budowa osiedli mieszkaniowych, czy budynków biurowych, ale istnieje na rynku budowlanym na terenie całej Polski. Mowa o budowie cmentarzy. Teren przeznaczony pod tego typu inwestycje też musi spełniać wymagania przedstawione w konkretnych przepisach

(Rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25.08.1959r), które określają, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz.U. z dnia 16.09.1959r.) Na mocy art. Ust.3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (DZ.U. Nr 11 poz.62) przed otrzymaniem pozwolenia na budowę wykonać trzeba badania warunków gruntowo-wodnych. Otwory badawcze należy wykonywać na głębokości nie mniejszej niż 2.5 metra.

Minimalna głębokość rozpoznania wynika z przepisu, który rozporządza, że woda gruntowa na terenie przeznaczonym pod budowę cmentarza nie może występować płycej niż dwa i pół metra. W rzeczywistości, otwory badawcze muszą być głębsze, ponieważ w dokumentacji należy uwzględnić wahanie poziomu wód gruntowych.

W czasie rozpoznania podłoża potrzeba więc określić poziom lustra wody jeżeli występuje ono do głębokości około 4 metrów. Głębiej zalegająca woda gruntowa nie ma znaczenia dla lokalizacji cmentarza. W podłożu planowanej inwestycji muszą występować grunty o dobrej przepuszczalności. Stosowną filtrację zapewnia podłoże zbudowane z piasku. Grunt nie może zawierać węglanu wapnia, należy więc określić jego zawartość.

Przypominamy, że zawartość węglanu wapnia (CaCO3) określa się skrapiając próbkę gruntu kwasem solnym (HCL). Jeżeli obserwujemy brak reakcji, znaczy to, że zawartość węglanu wapnia jest mniejsza od 1 procenta. Gdy reakcja przebiega krótko i słabo - ilość węglanu wapnia znajduje się w przedziale 1 - 3 procent. Krótkotrwałe, ale intensywne burzenie świadczy o zawartości CaCO3 od 5 - 7 procent. Kwasowość gruntu można określić PH-metrem. Grunt obojętny ma PH równe 7, a grunt kwasowy mniejsze niż 7.

W dokumentacji geologicznej należy także określić kierunek spływu wód gruntowych oraz kierunek ich spadku.

Odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych, od zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarskich powinna wynosić co najmniej 150 m. Dystans ten może być zmniejszony do 50 m pod warunkiem, że teren w granicach od 50 do 150 m od cmentarza posiada sieć wodociągową i wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone.

Zbiorniki wodne zaopatrujące wodociągi w wodę zdatną do picia i potrzeb gospodarczych muszą być oddalone od cmentarza o co najmniej 500 metrów. Teren cmentarny powinien w miarę możliwości znajdować się na wzniesieniu i nie podlegać zalewom oraz posiadać ukształtowanie umożliwiające łatwy spływ wód deszczowych. W przypadku gdy teren jest zróżnicowany wysokościowo i w niektórych częściach woda gruntowa znajduje się na niewielkiej głębokości, można tę obniżoną część terenu nadsypać na taką wysokość, aby przy najwyższych poziomach wody gruntowej znajdowała się ona na głębokości większej niż 2.5 metra.

Należy określić także kierunek spływu (nachylenia) wód gruntowych. Zwierciadło wody gruntowej nie może być nachylone ku zabudowaniom ani ku zbiornikom ani innym ujęciom wody służącym za źródło zaopatrzenia w wodę do picia i potrzeb gospodarczych (czyli ku sieci wodociągowej lub studni).